Po pierwsze – kiedy chcesz wrócić do pracy? Jeżeli chcesz to zrobić po pół roku, to zacznij zbierać pokarm około 4.-5. miesiąca. Jeżeli po roku, to około 10. miesiąca. Zaplanuj odciąganie pokarmu tak, żebyś przez cały dzień mogła ściągnąć około 60 ml i zamrozić. Odciągaj po karmieniu z piersi, z której karmiłaś.
Relaktacja to proces wznowienia karmienia piersią po przerwie, polegający na zwiększeniu zapasu mleka dla dziecka. Kobieta może nie karmić piersią przez kilka dni, tygodni, miesięcy lub lat, ale może wrócić do tego przez relację. Powrót do karmienia piersią to proces dwuczęściowy – wywołanie lub przywrócenie podaży mleka
JAK ZAKOŃCZYĆ KARMIENIE PIERSIĄ: najświeższe informacje, zdjęcia, video o JAK ZAKOŃCZYĆ KARMIENIE PIERSIĄ; Jak zakończyć karmienie piersią REKLAMA Gazeta.pl
Fast Money. Dzień dobry, proszę o pomoc. Jestem mama od dwóch tygodni, niestety od wczoraj zmagam się z wielkim bólem ucha środkowego. Zdecydowałam ze na okres bólu będę przyjmować tabletki solpadeine i odstawię dziecko na jakis czas od pytanie brzmi; po jakim czasie mogę znowu bez obaw wrócić do karmienia piersią? Będę wdzięczna za odpowiedz . KOBIETA, 33 LAT 5 miesięcy temu Interna Medycyna rodzinna Karmienie piersią Ból ucha
Choroba, kryzys laktacyjny, przyjmowanie antybiotyków, poranione i obolałe brodawki. Jest wiele sytuacji, które mogą doprowadzić do przedwczesnego odstawienia dziecka od piersi. Nie jest to jednak droga bez powrotu. Relaktacja, czyli odbudowa karmienia piersią, jest możliwa. Oto, jak ją osiągnąć. Z laktacją jest trochę jak z dietą: przejście na uboższy w kalorie jadłospis nie oznacza automatycznego spadku wagi. Potrzeba czasu - dni, tygodni, a zdarza się, że i miesięcy. Podobnie odstawiając dziecko od piersi, nie "pozbywamy się" od razu zjawiska karmienia. Hormony, które odpowiadają za to, że w piersiach jest wytwarzane mleko, nie znikną z dnia na dzień. Dlatego pokarm będzie produkowany jeszcze przez jakiś czas, a nawet gdy go nie będzie, organizm wciąż jeszcze będzie gotowy do wznowienia wytwarzania. I to właśnie jest szansą dla mam, które z różnych powodów przestały karmić i chcą wrócić do podawania dziecku piersi. Trzeba jednak wiedzieć, że relaktacja oczywiście jest możliwa, ale nie jest to droga łatwa. Świadomość problemów i niedogodności, które mogą nas czekać, z pewnością pomoże przetrwać najtrudniejszy okres i po drodze nie zniechęcić się do karmienia piersią. Po pierwsze: karmić! Podstawowa zasada powrotu do karmienia to jak najczęstsze przystawianie dziecka do piersi. Może to brzmieć dziwacznie, zważywszy na to, że w początkowym okresie mleka najzwyczajniej w świecie w piersiach może nie być. Ale nawet wtedy maluch dostanie szansę i czas, by nauczyć się prawidłowo ssać, a piersi "zorientują się", że oczekuje się od nich produkcji pokarmu. Przystawianie należy powtarzać co półtorej godziny w ciągu dnia i co trzy godziny w nocy, zawsze do obu piersi. Jeśli głodny maluch denerwuje się, że w piersiach nie ma mleka, można wspomóc się zestawem do karmienia zastępczego. Taki system wspomagający karmienie to cieniutka rurka, którą przymocowuje się do piersi tak, by jej końcówka znalazła się w ustach dziecka wraz z sutkiem. Drugi jej koniec jest połączony z woreczkiem wypełnionym mlekiem, sztucznym lub wcześniej odciągniętym laktatorem. W ten sposób nawet, gdy z piersi wypływa niewiele pokarmu, do buzi malucha trafia mleko spływające z rurki. Dziecko najada się, a jednocześnie przyzwyczaja od nowa do ssania piersi i jej prawidłowego chwytania. A jest to niezwykle ważne w walce o powrót do karmienia. Wiele mam może mieć problem z brodawkami, które mogą być dla dziecka trudne do uchwycenia. W tej sytuacji można pomóc sobie i zaoszczędzić maluchowi nerwów, albo ręcznie stymulując sutki, albo traktując je kostką lodu. Są także specjalne urządzenia do wyciągania brodawek. Można jednak taki przyrząd skonstruować samemu, odcinając od strzykawki końcówkę, do której zazwyczaj wkłada się igłę. Wystarczy potem nałożyć strzykawkę na sutek i pociągnąć za tłok. Po drugie: odciągać! Jeśli przystawiany do piersi maluch protestuje, szarpie się, denerwuje brakiem pokarmu, przez pierwsze dni dobrze jest skupić się głównie na własnoręcznym odciąganiu pokarmu. W tym celu warto wyposażyć się w laktator elektryczny, który będzie odgrywał rolę stymulatora produkcji. Mleko można ściągać w dwóch systemach: przez 15 minut z każdej piersi albo w systemie "zmianowym". Zaczynamy od siedmiu minut na każdą pierś, potem po pięć minut i na końcu po trzy minuty. W tym momencie najważniejsze jest, by nie zrażać się, że butelka, do której spływać ma pokarm, jest pusta lub trafia do niej ledwie kilka kropli. Kluczem jest cierpliwość i wytrwałość. Po kilku dniach intensywnego pobudzania piersi laktatorem pojawia się mrowienie, piersi stają się twardsze, a butelka gromadząca pokarm zaczyna się robić coraz pełniejsza. To znak, że jesteśmy na dobrej drodze. Po trzecie: wspomagamy odruch ssania! By nie zaburzać dopiero co nabytego odruchu ssania, można przerzucić się na podawanie dziecku mleka np. strzykawką, drenem lub w kubeczku. Co do stosowania smoczków w tym okresie, to zdania ekspertów są podzielone. Zwolennicy przekonują, że można dobrać odpowiedni smoczek, który prawdopodobnie nie będzie zaburzał techniki ssania, choć podkreślają, że w tej kwestii trudno cokolwiek stwierdzić ogólnie, bo każde dziecko jest inne. Dziecko musi ssać aktywnie, żeby się najeść - smoczek musi być naprawdę superekstra dobrany. W miarę zwiększania się ilości pokarmu i prawidłowego przybierania dziecka na wadze, należy stopniowo rezygnować z dokarmiania. Co ważne, podając maluchowi sztuczną mieszankę lub własne wcześniej odciągnięte mleko, należy to zrobić przed przystawieniem dziecka do piersi. Chodzi o to, by zaspokoić pierwszy głód. Gdy w brzuszku szkraba będzie już małe co nieco, łatwiej będzie mu się skupić na spokojnym ssaniu piersi. Po czwarte: bez nerwów! Poza wszystkimi tymi aspektami jest też taki, o który często jest najtrudniej, a który jest bardzo istotny. Chodzi o maminy spokój. Dla wielu kobiet powrót do karmienia i niepewność z tym związana jest źródłem stresu. Tymczasem napięcie i nerwy nie tylko nie sprzyjają, ale także mogą zaburzać laktację. Dlatego decydując się na walkę o karmienie piersią, warto wezwać na pomoc męża, mamę, przyjaciółki, by zdjęli z barków matki jak najwięcej obowiązków. Najlepszym rozwiązaniem jest po prostu położenie się z maluchem do łóżka na dzień lub dwa, by spokojnie i konsekwentnie trenować przystawianie do piersi i wykształcanie prawidłowego odruchu ssania. Będzie to też okazja do odpoczynku i relaksu. Pomocne może okazać się również picie herbatek pobudzających laktację: z kopru włoskiego, czarnuszki czy z anyżku. Ze względu na to, że powody odstawienia od piersi i sam schemat karmienia dziecka jest sprawą bardzo indywidualną, warto, by proces powrotu do laktacji odbywał się pod okiem fachowca. Dobrze jest zwrócić się o pomoc do specjalisty z poradni laktacyjnej, który upewni mamę, że np. odpowiednio przystawia dziecko do piersi. Nie zaszkodzi również o swej decyzji poinformować opiekującego się dzieckiem pediatrę. Oceni on stan zdrowia malucha i stwierdzi, czy prawidłowo przybiera na wadze. Rozwieje też ewentualne wątpliwości dotyczące dokarmiania. Walka o powrót do karmienia nie jest łatwa. Ale wątpiące w swój sukces mamy może przekona fakt, że laktację udaje się z sukcesem pobudzić nawet u tych kobiet, które mają za sobą nie ciążę, a... adopcję.
U mnie to poczucie winy ustąpiło właściwie żałowałam,że nie poczekałam trochę dłużej z tą butelką,ale sama nie wiem czego właściwie mam żałować?Synek jest zdrowy,pierwsze przeziębienie miał gdy skończył 20 miesię rośnie itp. Już mi przeszło z tym poczuciem winy. Ja chyba się winiłam dlatego ,że synek uwielbiał pierś,ssał normalnie,od pierwszego razu potrafił się przyssać,zachowywał się spokojnie ale tylko gdy był przy nie to,że bardzo słabo przybierał na wadze to na pewno karmiłabym go dalej bo nie miałam zadnych innych problemów. Dopiero gdy go zważyłam to zaczęła się moja w poradni laktacyjnej gdzie zostałąm tylko zrugana,że ważę 2 tygodniowe to była sugestia lekarki a nie mój wymysł.Ponoć dobrze go przystawiałam,ładnie ssał,kupa została też oceniona jako prawidł mi tylko trochę odciągać i tym dodatkowo dokarmiać bo może dziecko trochę nie umiałam odciągać i to mnie tylko jeszcze dobijało. Natomiast każda położna,lekarz który przychodził do domu sugerował dokarmianie mieszanką. Szkoda,że nie znałam wtedy tego tylko książkę w której wyczytywałam jakie są oznaki sobie wszystkie kupy jakie synek robił bo jak robił dużo to oznaczało,że miał czym robić.Nie wiedziałam o tym,że nawet dziecko na piersi może nie robić kupy kilka dni. Nie mogłam dziecka częściej przystawiać bo cały dzień wisiało przy piersi to jak można częściej?Nawet na to odciąganie nie było czasu. Synka zważyłam znowu po tygodniu i znowu przyrost minimalny. Gdy wprowadziłam mieszankę miałam za cel tylko dokarmianie ,ale jak zaczęłam dokarmiać w 4 tygodniu to już po 3 miesiącach doszłam do normalnego cuklu karmień.Zapomniałam że miałam tylko dokarmiać.Taka byłam szczęśliwa że synek rośnie i tyje,że już nikt nie mówi jaki on chudy!Bo urodził się 2850, 54 długi. Myślę tylko,że przy drugim dziecku na pewno będę mądrzejsza. Nie będę przejmowała się położnymi,teściową i innymi. Teściowa kiedyś zdziwiona stwierdziła gdy karmiłam małego: to jednak masz dużo pokarmu!Bo z drugiej piersi przez bluzkę leciało oczywiście gdy trzymała dziecko na rękach i dziecko płakało to na pewno z głodu!U mnie na rękach nigdy nie płakało. A nagonka jest,w książkach,gazetach,szkołach rodzenia. Tylko potem pomocy zniką slogany. Tak jak w tym artykule napisano,że zapomniano,że o tym żeby karmić piersią to są zalecenia a nie dyrektywy. Mnie wręcz denerwują matki które widzą,że ich dziecko jest głodne to próbują to,tamto,eksperymentują tygodniami tylko żeby karmić piersią.Wszystko ma swoje to dobrze dla dziecka,że żyje od początku w stresie bo jest poprostu głodne?Nie, wyrodna to ta która wkońcu się zlituje i poda mieszankę! Dobra kończę bo się chyba rozpisał ten temat jest dla mnie nadal drażliwy,chociaż jak napisałm wyżej poczucia winy już nie mam. Naprawdę nie warto tak się stresować.Najważniejsze zaspokoić potrzeby dziecka.
jak wrócić do karmienia piersią forum
